Mijn gedachten staan nooit stil. Ik denk na over het leven, ik reflecteer op vriendschappen en relaties, ik verwonder mezelf überhaupt over de mens en hoe die in elkaar kan steken. En ik stel vragen. Eindeloos veel vragen. Soms is dat oneindig vermoeiend. Maar zoals Stef Bos een keer treffend zei: ‘Ik kan maar beter alles wat er in me opkomt opschrijven, dan doe ik er een ander blijkbaar ook nog plezier mee.’ En zo werkt het. Wanneer gedachten in mijn hoofd blijven wonen en niet naar buiten komen, kan het me in hun veelheid soms lam leggen. Maar wanneer ik er met iemand over spreek of ze opschrijf, veranderen dezelfde gedachten in een prachtig stukje tekst; een levensles of ontstaat er een creatieve stroom. Verschillende keren zal ik hier wat delen. Losse gedachten die een blog zijn geworden of een prachtig stukje tekst, wat een gedicht is geworden. Of zinnen, woorden en beelden bij elkaar, wat een boek is geworden. Ik hoop dat de woorden uit mijn hart jou een duwtje in de goede richting geven. Misschien wel om zelf over dingen na te denken. Of om woorden te vangen voor gedachten die in jou wonen.